هنوز تو را نمی شناسند ، نه از آن که مزارت گمشده و ناپیداست . هنوز شهپر هیچ اندیشه ای سکوت قله راز ناکت را نشکسته است و هیچ گامی ، دامنه های دوردستت را فتح نکرده است .
هنوز نگاه ، نگاه بهت و شگفتی ، هجده سال زندگیت را مرور می کند و با همه یافتن ، هر بار تهی دست تر از پیش و عطشناک تر از قبل ناتوانی خویش را به اعتراف می ایستد .
هنوز هجده فصل کتابت ناخوانده مانده و دریا نوردان دریا دل اندیشه ، حتی چند گامی از ساحل اقیانوست فاصله نگرفته اند .
هنوز شبانگاهان ، ستارگان مکه ، خلوتی را جستجو میکنند که تو ، دامن دامن ، ستاره ، خرمن خرمن شکفتن به خاک می بخشیدی .

تو چه بودی ؟ که قرن ها بهت و شگفتی ، ره آورد ژرف ترین نگاه ها و تامل ها به وسعت مرز ناپذیر زندگی تو است ؟
تو چه بودی ، که جانی که همه هستی حقیر تر از آن بود که در پایش قربانی شود ، به پای تو قربان می شد ، همین که لبی به نام تو می شکفت ، بر لبان پدر جاری می شد که فداها ابوها.

ای معنای نجابت ، آیینه دار خدا ، ترجمان همه خوبی ، همه پیامبر ، همه علی ، همه هستی !

ای آفتاب بی بدیل عصمت ، خلاصه همه زیبایی ها و بزرگی ها ، تولد تو ، مرگ باورهایی شد که قرن ها زن را تهمت آفرینش و وصله ناجور خلقت می دیدند . تو در بی عاطفگی دست هایی که نخستین لبخند دخترکان را به خاک می سپرد متولد شدی . در هنگامه اتهام ابتر در شادی دشمنان که همه چیز را در بی فرزندی پیامبر تمام شده می دیدند ،چشم های روشن تو هزاران ستاره درخشان به آسمان مبهم زندگی پدر بخشید .
ما جز تو چه کسی را می شناسیم که در ، بی فاصلگی با خدا ، زیر چتر شب دست های تاول زده و پینه بسته را به نیایش بگشاید و در دعا برای همگان ، خود و خانواده را قلم بگیرد که الجار ثم الدار .

اینک ای آبروی شب زنده داری ، مشرق شکوهمند پدر ، معمای شگفت  ، ما را به ساحت راز آمیز معرفتت راهی بخش ، ما تشنگان فهمیدن توایم .
                                            آیا ما را به جرعه ای از کوثرت خواهی نواخت ؟

در ایام شهادت حضرت فاطمه سلام الله علیها که مطالب اغلب دوستان در مورد ایشان است ، ترجیح دادم که از صاحب حرمی بنویسیم که اگر آن بانوی یگانه حرمی داشت ، مرقدش همان شکوه و مقامی را داشت که این حرم داراست .

مگر میشود این روزها حرم حضرت معصومه بروی و حضور حضرت زهرا را آنجا احساس نکنی ! خصوصا َ این روزها و ایام خاص که مربوط به ایشان است . هر چند که این حرم نورانی حکم زیارت خانم فاطمه زهرا و امام رضا علیه السلام را نیز دارد .

رابطه نزدیکی که بین این خواهر و برادر است بسیار ملموس و قابل درک است . مثل مدینه تا نجف ، مثل دمشق و کربلا...

مدتی بود که دوره های آموزشی و  امتحان ورودی آستانه مقدسه را گذرانده بودم و با وجود پذیرفته شدنم ، نام مرا از قلم انداخته بودند و بعد از ماهها روز تولد امام رضا از حرم حضرت معصومه تماس گرفتند تا خود را به کارگزینی معرفی کنم .

روز زیارتی مخصوص امام رضا اولین روز خدمتم بود در این مکان نورانی . شروع کاری که از جمعه صبح و ندبه و انتظار فرج و ... ؟

ندبه در حرم عمه ای که مرقدش مقام مرقد مادر را دارد ، مادری که وقتی پا به خانه علی گذاشت قامت کشیده بود و میرود قامت خمیده ، رابطه ایست عمیق بین این خاندان برگزیده .

    آن روز که پهلوی تو از کینه شکست        دل های محبان تو در سینه شکست
     تصویـر تـو را دل علـی آیـیـنه بـود            اندوه تو سنگی شد و آیینه شکست

شهادت حضرت فاطمه (س) کوثر همیشه جاری علوی را تسلیت می گویم .

                                      بسم رب المنتظر المهدی  
                                                              
روزهای پایانی ماه صفر ، غم سنگینی بر دل پیروان آل محمد می نشاند . از یک سو داغ جانسوز رحلت رسول خاتم و پیامبر اعظم صلی الله علیه و اله است ، از سویی شهادت مظلومانه سبط اکبر حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام و از دیگر سو شهادت غریبانه امام رئوف ، حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام است . و این ها همه بعد از اربعین سالار شهیدان است که یادآور حادثه عظیم عاشورا و شهدای کربلاست .

 مدینه ایمان ، رسول رحمت را از دست داده است ، و مکه توحید ، محور وحدت را ، و امت محمد ، یک پدر را که راهنمای پیروان و فرزندان معنوی به سعادت ابدی و رضوان پروردگار است . و چه غمی است سنگین تر از غم یتیمی !

مدینه در سوگ نشسته است ، اما در رواق چشم های اشکبارش ، انعکاس جاودانگی مردی هویداست که درهای فراوان به افق ابدیت به روی امت محمد گشوده است .
امروز کدام پرچم ، بر بلندای بشریت معاصر ، در اهتزاز است ؟ جز پرچم اسلام ؟
پرچم توحید و ایمان و بیداری ، که میراث معنوی خاتم پیامبران است . خدای متعال رسول رحمت را در تداوم راهش و استمرار پیامش و بقای مکتبش جاودانه ساخت است . ولایت چهره دیگری از همان رسالت است و امام وجود دوباره پیامبر .

هر چند امت ، در سوگ آن پدر آسمانی یتیم شده است ، ولی آن حضرت همواره زنده است ، در اذانی که موذن فریاد بر می آورد ، در تشهدی که نمازگزار در گستره این جهان گواهی می دهد ، در خشوع هر عارف ، در عدالت هر حاکم ، در مقاومت هر مسلمان و ...
چه کسی می گوید رسول خدا صلی الله علیه و اله مرده است ؟ امروز زنده تر از محمد صلی الله علیه و اله کیست ؟ و بالنده تر و حرکت آفرین تر از اسلام کدام است ؟
هر چند در روز وفات پیامبر مکی و رسول مدنی ، دل ها دریای خون گشت و دیده ها در امواج اشک شناور شد ،اما آئین محمدی جهانگیر شد .

 گرچه احزاب باطل و منافقان و کافران و صهیونیست ها بر ضد اسلام و امت مسلمان همدست شده اند ، اما نیروی حصار شکن اسلام ، محدوده تاریخ و مرزهای جغرافیایی را در نوردیده و در دل استکبار وحشت آفریده است . موج اسلام هراسی و شیعه هراسی که غرب در جهان به راه انداخته ،پیامد فتح قلوب و فرو ریختن دیوارهای پوشالی کاخ های جبهه کفر جهانی است .
پیامبر از جهان رفته است ، ولی نور او همچنان تابنده است و معجزه جاویدش قرآن راهگشای جهانیان به شمار می رود .

درود بر آن پیامبر امی و رسول وحدت و بیداری و پیام آور صلح و برادری.

شعبان شد و پیک حـق از راه آمد

عطــر نفـس بـقـیـة الـلـه (عج) آمــد 

با جلوه سجاد و ابالفضل و حسین(ع)

یک ماه و سه خورشید در این ماه آمد

  بسم رب المنتظر المهدی

از مدینه به سوی طوس روان شد شه خوبان
حکـم مامـون لعین بـا دل پـر خـون و پـریشان
گـفـت هـنـگام وداع بــا هـمه یـاران و عـزیـزان
مـی روم سـوی قــضا از سـتم و جـور لعـینان
شـد یــقینم کـه بـود آخــر عــمر مـن دلـریش
در غریبی دهــدم زهــر جـفا قـوم بد انـدیـش
جـانب شهر خراسان چـو غــریب الغــربا شد
ظلــم مامــون لعیـن بر پسـر شـیر خـدا شـد
چـه بگــویم ز جـفا کـاری ایـن چــرخ ستـمگر
ظـــلـمها کـــرده روا بـــر هـــمـه اولاد  پــیـمبـر
کشته گردیده حسین تشنه لب از نیزه و خنجر
هـم بدادند ز جـفا زهــر بـه سلطان خـراسـان
از ره کــینه رضـــا کشــته انگــــور جــفا شـد
گشت مسموم با انگور ستم شاه خراسان 

                   

 بسم رب المنتظر المهدی

 قافله ی به حج رفته ی روزها که هر سال با تقصیر ثانیه هایش ، دل از طواف های روشن صبح و شام ماه ذی الحجه می کند و خودرا به میقات خیمه گاه عشق حسین می رساند و احرام شهادت می بندد ، محرم شروع می شود ... دیوار های سرد و سنگین دلت را که سیاه پوش بزرگترین غم تاریخ می کنی و عزاخانه ی حسین را در قلبت بر پا می کنی ، عشق از راه می رسد و شهرآشوب و پر هیاهو ، تمام وجودت را تسخیر می کند و از آن به بعد بی قراری های دلت شروع می شود ... و تو که دیگر نمی توانی به چیز دیگری جز آن چه تمام وجودت را فرا گرفته فکر کنی ، دست دلت را به حسین می سپاری تا هر کجا که می رود تو را هم با خود ببرد... بی هیچ سخنی سکوت می کنی نظاره گر زیبایی ها می شوی که در کربلا ، پرده پرده ، با عشق بازی های حسین  به نمایش گذاشته می شود ...و اینجاست که داستان عاشقی حسین شروع می شود...
و تو خوب می دانی که ...
از مدینه که با حسین راهی شوی ...
                                                   تو هم ... عاشق می شوی 
و فکر کن فاصله تو تا کوفی شدن _ یعنی ننگ شرکت در خون حسین _ به اندازه عشقی است که به حسین داری ، در هر زمان و مکانی که باشی  ... که " کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا " یادت باشد همیشه در معرض امتحانی .
و تو که همراه با حسین اینجا آمده ای این را بدان که حسین هر سال با کربلایش از کنار تو می گذرد و تو را با خود به خیمه های محرم می برد ، حسین می خواهد برای همیشه کنارش بمانی و رهایت نمی کند  ...
                      تو رهایش نکن ...

بسم رب المنتظر المهدی