یکی از مسائلی که در مورد نهضت امام حسین علیه السلام مطرح است ، این است که آیا این قیام و نهضت از نوع یک انفجار بود ؟ از نوع یک عمل ناآگاهانه و حساب نشده بود ؟ نظیر اینکه به دیگی حرارت بدهند ، آبی که در آن است تبدیل به بخار بشود ، منافذ هم بسته باشد ، بالاخره منفجر خواهد شد...
یکی از جاهایی که در آن راه مکتب اسلام با راه مکاتب مادی امروز فرق می کند ، این است که به انقلاب انفجاری معتقد نیست . اسلام انقلابش صددرصد آگاهانه و از روی تصمیم و کمال آگاهی و انتخاب است .
آیا جریان امام حسین علیه السلام یک انقلاب انفجاری بود ؟ گفته های خود امام حسین که نه تنها از آغاز این نهضت ، بلکه از بعد از مرگ معاویه شروع می شود ، نامه هایی که میان او و معاویه مبادله شده ، سخنرانیهایی که در مواقع مختلف ایراد کرده از جمله سخنرانی معروفی که در منی صحابه پیغمبر را جمع کرد و... نشان می دهد که این نهضت در کمال آگاهی بوده ؛ انقلاب است اما نه انفجار . از جمله خصوصیات امام حسین این است که در مورد فرد فرد اصحابش اجازه نمی دهد که قیام او حالت انفجاری داشته باشد . چرا امام حسین در هر فرصتی می خواهد اصحابش را به بهانه ای مرخص کند ؟ دائما به آنها می گوید : آگاه باشید اینجا آب و نانی نیست ، قضیه خطر دارد . حتی در شب عاشورا با زبان خاصی با آنها صحبت می کند : من اصحابی از اصحاب خودم بهتر و اهل بیتی از اهل بیت خودم فاضل تر سراغ ندارم از همه شما تشکر میکنم اینها جز با من با کسی از شما کاری ندارند ....
چرا ؟ رهبری که می خواهد از ناراحتی و نارضایتی مردم استفاده کند چنین حرفی نمی زند ، همواره از تکلیف شرعی می گوید . البته تکلیف شرعی هم بود و امام  از گفتن آن غفلت نکرد امام می خواست آن تکلیف شرعی را در نهایت آزادی و آگاهی انجام بدهند . خواست به آنها بگوید دشمن شما را محصور نکرده ، دوست هم شما را مجبور نمی کند ...
یعنی فقط انتخاب و آزادی . باید در نهایت آگاهی و بدون اینکه کوچکترین احساس اجباری از ناحیه دشمن یا دوست بکنید مرا انتخاب کنید .
این است که به شهدای کربلا ارزش می دهد والا طارق بی زیاد در جنگ اسپانیا ، وقتی که اسپانیا را فتح کرد و کشتیهای خود را از آن دماغه عبور داد ، همینقدر که عبور داد ، دستور داد که آذوقه به اندازه بیست و چهار ساعت نگه دارند و زیادتر از آن را هر چه هست آتش بزنند و کشتیها را هم آتش بزنند . بعد سربازان و افسران را جمع کرد ، اشاره کرد به دریای عظیمی که در آنجا بود ، گفت : ایها الناس ! دشمن روبروی شما و دریا پشت شماست . اگر بخواهید فرار کنید جز غرق شدن در دریا راه دیگری ندارید ، کشتی دیگری هم وجود ندارد غذا هم _ اگر بخواهید تنبلی کنید _ جز برای بیست و چهار ساعت ندارید ،بعد از آن خواهید مرد . بنابراین نجات شما در زدن و از بین بردن دشمن است . غذای شما در چنگ دشمن است راهی جز این ندارید . یعنی برایشان اجبار بوجود آورد . این سرباز اگر تا آخرین قطره خونش نگنجد ، چه بکند ؟
اما امام حسین با اصحاب خودش بر ضد طارق بن زیاد عمل کرد ، نگفت : دشمن اینجاست ، از این طرف بروید شما را از بین می برد ، از آن طرف هم بروید شما را نابود می کند . بنابراین دیگر راهی نیست غیر از اینکه روغن چراغ ریخته را باید نذر امامزاده کرد . شما که بهر حال کشته می شوید ؛ حالا که کشته می شوید بیایید با من کشته شوید  آن گونه شهادت ارزش نداشت . گفت : نه دریا پشت سرت است و نه دشمن روبرویت ، نه دوست تو را اجبار کرده است و نه دشمن هر کدام را می خواهی انتخاب کن ، در نهایت آزادی .
پس انقلاب امام حسین در درجه اول باید بدانیم که انقلاب آگاهانه است ، هم از ناحیه خودش و هم از ناحیه اهل بیت و یارانش ؛ انفجار نیست .

--------------------------------------------------------------

حماسه حسینی / ماهیت قیام حسینی / استاد مطهری

                                         بسم رب المنتظر المهدی

ای حــریم کعبه ، مُحــرم بر طواف کوی تـو             من به گــرد کـعبـه می گردم به یـاد روی تــو
گـــرچه بـر مُحـرم بـود بــوییدن گلهـا حــرام             زنــده ام من ای گل زهــرا ز فیض بـــوی تـــو
اشک ها از هجر تو نم نم چو زمزم شد روان           کی رسد این تشنگان را قطره ای از جوی تو

مهدی روح حج و رمز تمامیت آن است . حج با یاد او طواف دل ، و بی یاد او طواف گِل است .خوشا آنان که در نیت  قصد وصال او نمودند و در احرام یاد غیر او را بر خود حرام داشتند و فریاد دعوت و استنصار او را در این عصر وانفسا عارفانه و عاشقانه لبیک گفتند . در طواف دل به او سپردند، در حَجَر با او تجدید عهد کردند ، در سعی بر انجام میثاق و تعهدات خود از مسیر صفا و مروت خارج نشدند و در عرفات عرفانی عمیق و ریشه دار به ولایت یافتند ، در مشعر به وظایف خود نسبت به او ، به آگاهی رسیدند و برای مبارزه با دشمنان او _ که دشمنان انسانیتند _ توشه برگرفتند ، در منی با آرزوی وصال او وسوسه ها را رَمْی و آرزوها را ذَبح کردند و با حَلْق سر به او سپردند و ولایت او را پذیرفتند و این گونه به کوی او راه یافتند .

حج بدون ولایت ،‏طواف بدون امامت ، حضور در عرفات بدون معرفت ، قربانی در منی بدون فداکاری در راه ولی زمان ،  رمی جمره بدون دور کردن صفات رذیله ی مخالف با راه امام زمان ،‍ سعی بین صفا و مروه بدون سعی در صراط صفا و مروت و بی کوشش در شناخت بهتر و اطاعت امام بی حاصل است .نگاه هماهنگ با ولایت و عارفانه به کعبه مایه بخشش گناه و پایه نیل به مقامات است .
کسانی که به حج مشرف می شوند باید بدانند که حج اسراری دارد و یکی از آن اسرار هماهنگ بودن افکار و اعمال با امام زمان عجل الله تعالی فرجه است تا حج کاملی انجام دهند و روحشان متعالی گردد. 
حج بدون شناخت امام حج کاملی نیست سخن از نفی « کمـال » است نه نفی « صحت » . 

پیوندهای حج و ولایت :

امامت و بنای کعبه : این بنای توحید را پیامبری تجدید بنا و احیا کرد که بعد از ابتلائات فراوانی که همه در سمت و سوی حج است به مقام رفیع امامت رسید . ( بردن همسر و فرزندش به مکه . ذبح اسماعیل . بنای حج ) کعبه به دست ابراهیم خلیل الرحمان که امام است تجدید بنا شد و وارث او مهدی است .
امام مولود کعبه : تنها کسی که در این عالم خاکی در میان کعبه پا به عرصه وجود گذاشته است ،‏ امیرالمومنین حضرت علی بن ابی طالب علیه السلام است که با تولدش پرده از راز و رمز و شرافت و قداست این خانه بر می دارد . جنة الماری ، آیة الله کاشف الغطاء ص 305
امام مطهر کعبه : یکی دیگر از جلوه های پیوند حج با ولایت ، پاک سازی مرکز توحید از بت ها به دست امیرالومنان است . بت شکنی که آیین ابراهیمی است یک بار دیگر در سال هشتم هجری بعد از فتح مکه صورت گرفت .
امام مبلغ حج : تبلیغ آیات سوره برائت از سوی امیرالمومنین در سال نهم هجری جلوه ای دیگر از این پیوند است .
آخرین حج و ولایت : بارزترین جلوه این پیوند در « حجة الوداع » تجلی دارد . اکنون سَرِّ این که چرا به هنگام طواف باید بین خانه و مقام بود و چرا نماز طواف را باید پشت سر مقام ابراهیم ( ع ) خواند ، روشن می شود . زیرا این رموز به ما می آموزد طوافی با ارزش است که ما بین توحید و امامت باشد . و اینکه نباید جلوتر از مقام ایستاد چون سبقت بر امام ما را به وادی حیرت و ضلالت می کشاند ، همانطور که به ما دستور داده اند برای نماز جلوی قبر مطهر امام نمی توان ایستاد .
عرفه و عرفان ولایت : روز عرفه ظرف مناجات و نیایش و عرفه سرزمین اشک و دعا برای یافتن معرفتی عمیق تر است . اگر چه روزه آن روز مستحبی است و چنانچه روزه گرفتن آن روز موجب ضعف شود آن گونه نتوان دعای این روز را خواند ، دعا بر روزه گرفتن مقدم است . بحارالانوار ، جلد 94 ، ص 134 - 123
تمامیت حج : اگر امام زمان مُحرم به احرام نشد و برای نابود کردن ریشه ظلم و ستم از مکه به سوی کوفه خارج شد ، کسانی که در لباس احرام می مانند و حاضر به یاری او نیستند مُحرم واقعی و مَحرم اسرار نیستند و حتی خداوند از خراب شدن کعبه بر سر آنان ابا ندارد . در عرفاتی که امام نباشد معرفتی نیست ، در مشعری که امام نباشد شعوری نیست ، در منی اگر امام نباشد شیطان واقعی رمی نمی شود ، اگر کنار آب زمزم امام نباشد نشانه حیات واقعی نیست بلکه سراب است . گرچه حیات هر زنده ای وابسته به آب است ولی حیات انسانی و معنوی معرفت امام است . 
حضور در حج : به سفری رهسپاری که آخرین سفیر الهی نیز در ایام حج آنجاست و تکبیر و تهلیل و تسبیحات با ذکر او از این سرزمین به سوی آسمان بالا می رود . چه پیوند زیبایی !  هوایی را استنشاق میکنی که یوسف زهرا در آن هوا نفس می کشد .
حج وصال یار : حضور سبز حضرت بقیة الله در مراسم حج به ویژه در عرفات و منی سبب شده که برخی از عاشقان حضرت اش در ایام حج گل روی او را مشاهده کنند و به آرزوی خود برسند .
ظهور از کعبه : یکی دیگر از پیوند های کعبه و حج با ولایت  ، ظهور آن حضرت در کنار خانه خداست .
از این که پیامبر در این سرزمین مبعوث شد و وارث اش امام حسین علیه السلام برای زنده ماندن دین جدش از مکه شروع کرد و فرزندش سالار ساجدان پیام رسان کربلا در معرفی خود « انا ابن مکه و منی ، انا ابن زمزم و صفا »  بحارالانوار ، ج 45 ، ص 138  فرمود ، نقش و جایگاه استراتژی آن روشن می شود . امروز جهان غیر اسلام کعبه را بعنوان مرکز اسلامی می شناسد و برای مسلمانان نیز نقش محوری دارد . به حقیقت باید گفت تنها عامل قوام و قیام مردم و زنده ماندن دین و مسلمانان و مقاومت آنان در برابر کفر ، کـعـبـه است .
پیامبر «صلی الله علیه و آله و سلم » : « ما مِن یَوم ٍ أکثَرَ أن یُعتِقَ اللهُ فیهِ عَبداً مِنَ النّارِ مِن یَومِ عَرَفَة » صحیح مسلم ، ج 4 ، ص 107
خدواند در هیچ روزی به اندازه روز عرفه بندگان را از آتش دوزخ نمی رهاند .

التماس دعا ، یاعلی

                     شبیه بیــن الحــــرم کانــون رحمــت خــدا         از حـــرم قشنگ تو تا حـــرم امام رضـا
                            چی بیشتر از اینکه تویی عمه صاحب الزمان       از حــرم تـو میگیرن اذن دخول جمکـران 
                            بیـــن تــو و بــــرادرت حـــریم آل مـرتــضی         مثـل مدینه تا نجف ، مثل دمشق و کربلا

آغاز ماه ذیقعده برای حضرت رضا علیه السلام و دودمان نبوت پیام آور شادی مخصوص و پایانه یک انتظار عمیق است ، چرا که حضرت نجمه علیها سلام فرزندی جر حضرت رضا علیه السلام نداشت و پس از 25 سال امام رضا دارای خواهری شده .کمااینکه امام صادق علیه السلام به ولادت چنین بانویی بشارت داده بود . روز شادی و سرور وصف ناپذیر و روز مهم از ایام الله بود چرا که دختری از آسمان ولایت و امامت ، طلوع کرده بود که قلب ها را جلا و صفا می داد و چشم ها را روشن می کرد و کانون مقدس اهل بیت علیم السلام را گرم می نمود .
فروغی از کوثر و گلی تابناک از گلشن آل محمد چشم به جهان گشوده بود . آری تاریخ چشم به راه فاطمه ای دیگر است انتظار به سر می آید و شمیم دلنوازی خانه خورشید را فرا می گیرد . خنکای حضور دوباره فاطمه « س » در فضای مدینه جاری می شود و کوثر فاطمی جوشیدن می گیرد .
حضرت معصومه در خاندانی که سرچشمه علم و تقوا و فضایل اخلاقی بود ، پرورش یافت . پس از آنکه پدر بزرگوار آن بانوی گرامی به شهادت رسید ، فرزند ارجمندش حضرت رضا علیه السلام عهده دار تعلیم و تربیت خواهران و برادران خود شد و مخارج آنان را نیز بر عهده گرفت . در اثر توجهات زیاد آن حضرت هر یک از فرزندان امام کاظم علیه السلام به مقامی والا دست یافتند و زبانزد همگان شدند . در میان فرزندان بعد از حضرت رضا علیه السلام ، حضرت معصومه از نظر علمی و اخلاقی والاترین مقام را داراست .
یکی از ویژگی های حضرت معصومه صدور زیارتنامه ای از سوی معصومان ( س ) درباره ایشان است که پس از حضرت زهرا « س » او تنها بانویی است که زیارتنامه ای از سوی امام معصوم دارد .  این بانوی گرامی در زبان دانشمندان و فقیهان گران قدر شیعه به لقب کریمه اهل بیت یاد می شود . از میان بانوان اهل بیت این نام زیبا تنها بر آن حضرت اختصاص یافته است . بر اساس رویای صادق و صحیح مرحوم آیت الله سید محمود مرعشی نجفی این لقب از طریق امام صادق علیه السلام بر حضرت معصومه اطلاق شده است . در رویا امام صادق به آیت الله نجفی که با دعا و راز ونیاز در صدد یافتن قبر مطهر حضرت زهرا علیها سلام بود ، خطاب فرمود : بر تو باد به کریمه اهل بیت . اگر قرار بود قبر حضرت آشکار باشد همان شکوه و عظمت مرقد حضرت زهرا علیها سلام  را خداوند برای قبر حضرت معصومه قرار داده است .

به کوچه باغهای حرم تو پناه می آورم و در سایه سار ملکوتی آن ، نفسی تازه می نمایم و قطره ای می شوم در آبی زلال اشک های زائرانت . باورم نمی شود به این سادگی به زیارت تو آمده ام ! تو که زیارتت همسان زیارت یاس گمشده مدینه است ....

پ.ن: مطلب مربوط به این ایام: کی میخواد توبه کنه؟؟

تو پست میهمانی آقا اشاره به نمایشگاهی کردم که هنوز کامل نشده بود . انصافا ً همه بچه ها برای تکمیل و پر بار شدن این کارگاه کوچک اما بامحتوا خیلی زحمت کشیدند خصوصا ً که اوج کارها در ماه مبارک رمضان بود .
10 غرفه با عناوین مختلف که می بایست از دریچه مهدویت به موضوع مرتبط گردد . غرفه ای که من و رفقا در آن فعالیت داریم غرفه نماز و مهدویت  است که باید بطور کاملا محسوس رابطه نماز با امام زمان را جلوه دهد . 
از آنجا که موضوع نماز اهمیت بسیاری دارد از این لحاظ غرفه ای که به این مهم اختصاص یافته در سالن منتهی به کارگاه می باشد که در حین رفت و آمد بازدیدکنندگان مورد توجه قرار گیرد . البته این مورد جزء امتیازش بود و کوچکی مکانش جزء معایب آن .

به واقع برای محتوای این غرفه از کتب معتبری که دارای احادیث از خود حضرت مهدی باشد استفاده شده . و تمام زحمات محتوایی و بار معنایی آن با سند است . سعی شده در این غرفه رابطه نماز و امام زمان و سه مسجد مهم و اصلی « مسجد الاحرام ، مسجد الاقصی و مسجد کوفه که به ترتیب پایگاه قیام مهدی ، مصلی مهدی  و مرکز حکومت جهانی مهدی عج می باشد » بصورت ساده و همه فهم بیان شود .

از اینها که بگذریم دلم می خواست در اصل بدانم که بعد از همه کاری که انجام شد این موضوع چقدر روی دوستانی که زحمت کشیدند اثر گذاشته و چقدر می تواند روی مخاطبین آن اثر داشته باشد ؟
پاورقی نویس آن می گوییم علاوه بر اینها دلم میخواهد بدانم که چقدر توانسته ایم مولایمان را راضی کنیم ؟ و تا چه حد توانسته ایم برای نزدیک شدن فرج ذخیره آل الله موثر باشیم ؟
و کلام آخر اینکه آیا نماز هنوز همان جایگاه قبلی را در دید من دارد ؟ آیا خودم تغییری کرده و یا خواهم کرد ؟!
حدیث این پست هم از مولایمان منتها این بار بصورت تصویری نه متنی !

خداوندا ! می خواهم به تو نزدیک شوم ، فرمود : قرب من از آن کسی است که شب قدر بیدار شود .  خداوندا ! رحمتت را می خواهم ، فرمود : رحمتم از آن کسی است که در شب قدر به مسکینان رحمت کند . خداوندا ! جواز گذشتن از صراط را از تو می خواهم فرمود : آن ، از آن کسی است که در شب قدر صدقه ای بدهد . خداوندا ! از درختان بهشت و از میوه هایش می خواهم ، فرمود : آنها از آن کسی است که در شب قدر تسبیحش را انجام دهد . خداوندا ! رهایی از جهنم را می خواهم ، فرمود : آن از آن کسی است که در شب قدر استغفار کند . خداوندا ! خشنودی تو را می خواهم : فرمود خشنودی من از آن کسی است که در شب قدر دو رکعت نماز بگذارد. 
قدر ، باران رحمتی است که در جویبار هر فرد و هر جمع به اندازه او جاری است . شخصیت افراد به گونه ای شکل گرفته که بعضی از آنان توان پذیرش جریان رودی وسیع از رحمت و برکت را دارند و برخی دیگر زمینه کمتری برای جذب و عنایت دارند ، برخی هم هیچ گونه آمادگی ندارند تا آنجا که زمینه وجودشان چون سنگی سخت و نفوذ نا پذیر است . حقیقت شب قدر از نوع حقایق قرآنی است و همانطور که قرآن شفا و درمان است ، شب قدر نیز اینگونه است .
در شب قدر سرنوشت انسان ها بر اساس حکمت و مصلحت رقم می خورد و بی گمان این تصمیم گیری درباره آینده اشخاص با گذشته آنان پیوند خورده است .
  

                                         به نام نامی هزار نام زیبای پروردگار

 قرآن بارش زلال نور است بر کویر شب ، تلاوت قرآن تنفس در هوای عطر آگین ملکوت است . قرآن پنجره ای به سوی ملکوت خداست . در آن جا جام های بلور لبریز است از آیه های نور ؛ آیه هایی که ما را از تنگنای دنیا می رهانند و به سرزمین سبز رویای می رساند . قرآن تبیین واژه مکتب است و ریختن نهر نور در رگ های شب . پیام آشنایی است برای فطرت های پاک و دل های غریب خاک . این پیام به دل هایی می نشیند که در ماتم کده خاک غریبند و در فراق معشوق بی شکیب .
                           

                                خدایا مرا به بدیهایی که از آنها بیرونم آوردی باز مگردان...

شوق آتشین آمدنت قرن هاست که بشر وامانده از عدالت ، معنویت و آزادی را بی قرار ساخته است . هر چند که افق نگاه مردمان گونه های مختلفی به انتظار بخشیده است اما همین واژه خود یکی از مشترکات انسان معاصر است . در این میان ادیان ابراهیمی به این مساله اهمیتی ویژه می دهند چرا که ظهور موعود در هر یک از این ادیان به مفهوم تشکیل حکومت و سروری بر دیگران است اما....

               گفتند صبح آمدنت صبح دیگری ست          صبحی که در ادامه اش از هر چه شب بری ست

یک ماه منتظر روز تولدت بودم آقا ، اما در شب میلاد شما هنوز نتوانسته ام ذهنم را آنطور که باید آماده کنم و پذیرای میلادتان باشم اما شما آنقدر به من لطف داشتید که در طلیعه ای گذشت مرا با خود آشنا کردید و هم اکنون در این ایام مرا به میهمانی خود در کنار گنبد فیروزه ای خود خواندید . در این میهمانی سبز وقتی در راهرویی قدم گذاشتم که با القاب شما مزین شده بود راهروی باریکی که یک سر آن به خلوت انتظار و سر دیگر آن به نمایشگاه کوچکی ختم می شد . در خلوت انتظار وقتی خود را تنها کنار جمکرانت احساس کردم خود را دلتنگ دیدم اما افسوس که حتی دلتنگی بدون حضور صاحب معنا ندارد.
از خلوت که بیرون آمدم راهروی باریک را بطرف نمایشگاه طی کردم راهرویی که با هر قدمش فاصله هایی را نشانم میداد که با گذشتن از آنها راه بسویت ختم می شود .فرصتی برای نوشتن نبود تنها به دو دلیل ... تولدتان و سالروز تولد این صفحه که با نام شما و برای شما و در جشن شما در طلیعه ای که طلیعه عمرم شد ...
هر وقت به این راهرو نزدیک می شوم احساس عجیبی دارم  اما نمی دانم چرا هنوز ذهنم آماده نیست !