بسم رب المنتظر المهدی

عصر یک جمعه دلگیر ، دلم گفت بگویم ، بنویسم که چرا عشق با انسان نرسید است ؟ 
چرا آب به گلدان نرسید است و هنوزم که هنوز است غم عشق به پایان نرسید است ؟
بگو حافظ دلخسته زشیراز بیاید ، بنویسد که هنوزم که هنوز است ،
چرا یوسف گمگشته به کنعان نرسید است ؟
چرا کلبه احزان به گلستان نرسید است ؟
عصر این جمعه دلگیر وجود تو کنار دل هر بیدل آشفته شود حس !
تو کجایی گل نرگس ؟ کجایی ؟ کجایی ؟ 

واژه غیبت معمولا در عرف عام مردم در برابر حضور بکار میره و وقتی که می گویند کسی غایبه در عرف یعنی حاضر نیست طبق این فهم نتایج متفاوتی از کلمه غیبت گرفته میشه . بعضی غایب بودن امام رو عدم حضور تلقی میکنن ، بعضی تحیر و سرگردانی بشر گرفتن و گروهی اون رو اساساً برابر با عدم امکان فهم صحیح دین میدانند که برای دسترسی به این فهم چاره ای جز انتظار نیست و عده ای غیبت رو  مانع کسب اجر و مجاهده در رکاب امام علیه السلام دانسته اند . اما با نگاه کردن به تاریخ میبینیم که در زمان ائمه (علیهم السلام) دیگر با اینکه غیبتی نبوده اما بسیاری از موارد بالا اتفاق افتاده . گروهی در شناخت امام علی دچار تحیر و سرگردانی شدند و نتوانستند او را درست بشناسند و در جنگ جمل مقابل حضرت ایستاند و یا در صورت فهم نادرست از دین امام حسین (ع) رو در کربلا تنها گذاشتند . زمان امام سجاد (ع) که وی با دعا در صدد بیان معارف دین بودند مردم فیض هم نشینی را درک نکردند ، در سال هایی که امام موسی کاظم در زندان بودند هیچ کس مشتاق دیدار امام نبود و واکنشی نشان نمی دادند.

 در زمان غیبت نیز می توان از وجود امام بهره ها برد . برکات امام در زمان غیبت نیز جاری است همچنانکه حضرت یوسف در زمان ناشناسی خدمات بسیاری انجام می داد . بعضی فواید مختص به حضور (ظاهری) اوست زیرا فایده آن به نفس وجود حضرت باز می گردد اما فوایدی که حاصل رفتار و عملکرد امام است چه در زمان حضور و چه در زمان غایب بودن همیشه جاریست . امام حجت زمین و موجب بقاء نوع بشر و تمام هستی است او در همه حال به هدایت و راهنمایی مردم می پردازد حفظ و بقاء دین وابسته به وجود حجت در روی زمین است و زمین هیچگاه از حجت الهی خالی نخواهد شد و تمامی این فوائد در زمان غیبت نیز جاریست .

خوشا به حال کسانی که در کلاس انتظار یک جمعه هم غایب نبودند !

                                               بسم رب المنتظر المهدی

  شناخت و درک عمیق معارف اسلامی یکی از سر لوحه هایی است که اسلام می خواهد در سایه آن حرکت کند و به آرمان خود که دستیابی به حیات طیبه است برسد از این رو مسئله تدبر و تفکر و تعمق در دین بعنوان یک وظیفه برای مسلمانان تعیین گردیده است تا خواندن دعاها و زیارات با تفکر و تعمق در معنا باشد و از این طریق به معارف اصیل اسلام برسند و ارتباط روحی برقرار نمایند ولی توسلات و خواندن ادعیه در اکثر مجالس فردی و اجتماعی صوری و لفظی شده که اصلا با تدبر و تفکر همراه نیست و در آن رسم و عادات و تشریفات خاصی دخالت پیدا کرده است در حالی که اگر انسان کمترین معرفت و محبت به امام خویش داشته باشد معنای جملات دعای ندبه او را به حزن و اندوه و سختی می اندازد و در فراق و غربت امام خویش شیون کشیده و فریاد سر می دهد .
از آنجایی که بسیاری از شیعیان به راهنمایی ائمه هر صبح جمعه از طریق دعای ندبه حیات معنوی خود را در گستره زندگی فردی و تاریخی زنده نگه می دارند و متوجه اند که راه تحقق عالی ترین آرمان بشری یعنی ظهور حضرت بقیه الله فراموش نشود جا دارد این سنت نیکو هرچه بیشتر با محتوای کامل تر برقرار گردد تا عالی ترین نتیجه را به بار آورد .
وقتی نگاه و نظر نسل جوان و تحصیلکرده ما متوجه فردای نورانی تاریخ شد ، دیگر تحت تاثیر ظلمات زمانه قرار نمی گیرد و از تحرک و نشاط برای فردای نورانی خود و جامعه خود باز نمی ایستد و یکی از رسالت هایی که دعای ندبه متذکر آن است چنین نکته ایست . این دعا برای مسلمانان روشن می کند که اگر هنوز ما به عظمت هایی که در اسلام عزیز نهفته است دست نیافتیم به جهت آن است که به اسلام اهل بیت رجوع نکرده ایم و در واقع این دعا راه برگشت  به عظمت اسلام را گوشزد می کند و انسان را در عبادتی پاک وارد می نماید تا قلب او همواره در سوز نور مقدس حضرت بقیه الله منور بماند و از بهره های وجود آن حضرت در زمان غیبت محروم نباشد .  دعای ندبه یادآور این نکته است که زخم های ستم دیدگان مظلوم نه تنها فراموش نشده بلکه آن مظلومیت ها مقدمه به بار نشستن همه زحمات انبیاء و اولیاء است هیچ ظلمی بی جواب نمی ماند و هیچ مظلومیتی بی حاصل نخواهد بود و خون مظلومان و ناله ستمدیدگان زمینه ظهور آن حضرت را فراهم خواهد کرد . این دعا قصه دل همه آگاهان به حقانیت حاکمیت حق است که به وعده خداوند ایمان دارند و هرگز ظلم روزگاران را به رسمیت نمی شناسند و یک روز را بی امام خود نخواهند گذراند و اگر از ظهور او محروم اند نگذاشته اند که از نجوای با او محروم شوند . 
دعای ندبه متذکر جریان نورانی تاریخ است که از حضرت آدم (ع) شروع شده و از طریق سایر انبیاء همواره تاریخ را درمی نوردد و جلو می رود و معتقدان به این جریان نورانی را از مهلکه های ظلمات روزگارشان رهایی می بخشد . دعایی که گویا حقیقتی است که همه مسلمانان و حتی غیر مسلمانان نیز می توانند بر محور آن به منزل های امید بخش آینده بشر نایل شوند . معارف بسیار بلند و عمیق این دعا دلیل روشنی است که جز از سرچشمه زلال امام معصوم (ع) صادر نشده و به قول معروف « مَتنُهُ دَلیلٌ علی صِحَّتِه » و از استحکام آن همین بس که مضامین مطرح شده در این دعا منطبق بر قرآن و یا روایاتی است که در بین همه مسلمانان اعم از شیعه و سنی مورد اعتماد و اطمینان می باشد . دعای ندبه نه تنها در همین امروز ما را متوجه جایگاه عقیدتی تاریخی مان می نماید بلکه متذکر این نکته دقیق است که مواظب باشیم هدف گم نشود و در نتیجه گرفتار روزمرگی ها شویم و از ثمر دهی جریان نورانی حرکات انبیاء در سراسر تاریخ بشری غفلت کنیم و جهان را برای جولان ستمگران باز بگذاریم و از وعده بزرگ خدا که حاکمیت جبهه نور بر جبهه ظلمت است باز بمانیم .
این دعا دارای نظم و ترتیب دقیقی است که از توجه به فلسفه ارسال رسولان یعنی آدم شروع شده و پس از طرح نقش تاریخی هر یک از انبیاء ما را متوجه نقش تاریخی و هدایتگرانه حضرت محمد (ص) «آخرین پیامبر هستی و جایگاه اهل بیت و نتایج محبت به اهل بیت » می نماید و جایگاه حضرت علی (ع) را برای حفظ اسلام ناب مطرح می نماید و در نهایت ما را متوجه ابعاد مختلف تاریخی و تکوینی و هدایتگرانه حضرت مهدی موعود (عج) می کند .
به امید هر چه بیشتر نزدیک شدن به فرهنگ معنوی و پرباری که دعای ندبه در اختیار ما قرار می دهد .

امام زمان (ع) : « أکثِرُو الدُّعاءَ بِتَعجیلِ الفَرَج ِ فَإنَّ ذلکَ فَرَجُکُم » شیخ صدوق ، کمال الدین ،ج2 ،ص 485
برای تعجیل فرج بسیار دعا کنید چرا که فرج شما نیز در فرج من است .
Imam Zaman (peace be upon him ): pray a lot to make (my) reappearance hasten since my reappearance is yours

 جمکران ای سرزمین رازها / مرکز امدادها ، اعجاز ها 
از در و دیوارت آید بوی دوست / گشته ای آیینه دار روی دوست

یوسف زمان ما ، مهدی آل فاطمه همانند یوسف یعقوب غیبتی در حضور دارد.یوسف مدتها با برادران خود زندگی کرده بود اما برادران او را نشناختند . مدت زمان غیبت همه چیز را از یاد برادران برد ، یوسف زهرا هم غایب است ولی در کنار ماست و در میان ما . چه تلخ و دردناک است که با بی تفاوتی از کنار مولا و محبوبمان بگذریم بدون اینکه بشناسیم او قطب عالم امکان و هستی است .
ایشان نیز همانند یوسف در کودکی از کنار قوم خویش غایب شد . کودکی در غایت زیبایی . آن یوسف زیبا مورد حسادت برادران قرار گرفت و یوسف زهرا مورد حسادت مظلوم نمایان غاصب . برادران یوسف خواهان مرگ او شدند اما دیگران او را بسیار دوست داشتند و عزیز مصرش کردند حضرت مهدی هم چه بسیار مورد جفای دوستان قرار خواهد گرفت همان افرادی که امروز منتظرش هستند اما طردش میکنند و نمی توانند تمام الگوی محبت و عشق را تحمل کنند اما چه بسیار افراد و نا آشنایان که مجذوب عشق او شده و باورش خواهند کرد .بیایید با خلوص دل همرنگ شویم و یک صدا فریاد کنیم یوسف زهرا بیا که صادقانه دوستت داریم و یعقوب وار منتظرت هستیم . همانند حضرت یعقوب شویم که عشق یوسف را و بازگشتش را باور داشت و اهمیتی به سرزنش کنندگان نمی کرد و درخت ناامیدی را از قلب های فرزندان نیز قطع می کرد.

ما همیشه درخواندن تاریخ گناه برادران یوسف را نمی بخشیم اما حداقل نیاز به آذوقه و مادیات موجب کشش برادران یوسف سوی او شد ولی گناه خویش را در تاریخ به راحتی می بخشیم که با اینهمه نیاز به سوی حضرتش ، دستی بسوی او دراز نمی کنیم تا پرده های محکم غیبت را کنار زنیم که جمال دلربایش همانند جمال یوسف عیان شود .
برادران یوسف فهمیدند که او تنها راه است و طولانی بودن مسیر را به جان خریدند  ما هم میدانیم که یوسف زهرا تنها راه است ولی در مسیر دل قرار نمی گیریم ، نباشد همانند برادران یوسف او را بخواهیم ،بلکه بیایید یعقوب وار برای یوسف زهرا دلدادگی کنیم . از خدای متعال ظهورش را بخواهیم نه برای اینکه عدالت را به ارمغان بیاورد و ظلم را بر چیند و احیای دین کند ، بیاید برای اینکه دوستش داریم . دستها را به آسمان دل پل زنیم و بگوییم مهدی بیا چون دوستت داریم .

امام صادق در فرازی از دعای ندبه : « بِنَفسِی أنت مِن مُغیّب لَم یَخلُ مِنّا ، بنَفسی أنتَ مِن نازِحٍ ما نَزَحَ عنّا » بحار الانوار ، ج 36 ،ص296
جانم فدایت ! ای غایبی که از ما بیرون نیستی ! جانم فدایت ! ای آن دور شده از وطن که از ما دور نیستی ! 
Imam Sadeq (peacebe upon him) in a phrase of nodbeh supplication "  my life is sacrified for you ! oh the absent who is not away from us ! my life is sacrified for you! oh you who is away from you home but not away from us”

امام حسن عسگری یازدهمین اختر تابناک امامت و ولایت الهی با عمری کوتاه اما پر ثمر و امامتی محدود اما پر افتخار در روز هشتم ربیع الاول بدست ظالم ترین فرد زمانش به شهادت رسید و در خانه پر نور خویش این وادی تنگ و تاریک را بدرود گفت و به جایگاهی رفت که در خور لیاقتش بود . این روز تاسف بار را به ساحت مقدس تک فرزندش و تمامی رهپویان راه ولایت مهدی موعود تسلیت می گویم .

السلام علیک یا میثاق الله الذی اخذه و وکده : سلام بر تو ای پیمان الهی که وفای به آن را خداوند از مردم گرفته و آن را استوار و محکم گردانده است .
The most excellent stuggle of my people is waiting for reappearance                      

نهم ربیع الاول یعنی امتداد غدیر و خود غدیری دیگر است . نهم ربیع الاول روز امامت ، روز انتظار ، روز ولایت و روز تجدید عهد با مهدی صاحب عصر و زمان است .روز تجلی حاکمیت مستضعفان و نوید دهنده شکست و زبونی فرعونیان و نمرودیان است .عزیزان بیایید این روز بزرگ را گرامی داریم و با تجدید بیعت خویش ارادت و تعهد و التزام عملی خود را به مهدی آل محمد صل الله علیه و آله و سلم اعلام بداریم . زیرا این عصر ، زمان حکومت و تاجگذاری حضرت صاحب الزمان و متعلق به اوست .
نهم ربیع اقیانوسی از باور و بصیرت است که در این کویر حیرت و ضلالت کام جانهای عطشان را سیراب میکند . امروز مدرکی است برای تداوم خط غدیر در جلوه خورشید پس ابر ، که باز گمراهان عالم غدیر دوم را همچون غدیر آغازین به انزوا و تنهایی نکشانند . مدرک مهیاست ،   آنچه که هنوز آماده نیست رهپویان راه مهدوی است . این روز یاد آور روز اکمال دین و اتمام نعمت است . عاشورا با غدیر پیوند دارد و نهم ربیع الاول با هر دوی آنها ، و با پیوند زدن دلها با این روز است که نمی گذاریم بار دیگر سقیفه های ظالمانه و عاشوراهای مظلومیت در تاریخ تکرار شود تا بتوانیم خورشید ولایت را از پشت ابرهای تیره غیبت به آسمان ظهور بتابانیم که با درخشش خورشید قدری از شرمندگی تاریخ را کم کنیم . تاجگذاری امامت مهدی در این روز پر معناست و معنی آن جز با آماده کردن خویش با پرهیز از گناهان خصوصا ً در ایام عید همانند اینچنین روزی و شناساندن چهره مهربان مهدی موعود به عالم پر نیرنگ و فریب زمانه میسر نمیشود . جای تاسف و درد است که امام مهربان خویش را در وادی عالم تنها گذارده و اجازه فعالیت به دشمنان دهیم که با بی شرمی بی حد خویش چهره مهربان او را مردی خشن به عالم معرفی میکنند که او مرد جنگ است و کشتار . و باز تاسف بر انگیز تر آن است که ما نیز مهملات آنان را باور کرده و یا با سکوت خود حرف آنها را تائید میکنیم .

تجدید عهد و پیمان فقط حرف دل با امام نیست بلکه حرف دل با عمل خودنمایی میکند و مرد عمل است که کیمیاست . تجدید عهد یعنی در گام اول شناخت و معرفت به امام ،درک اضطرار به او و آگاهی به ولایت اوست . گام دوم تجدید عهد محبت است .محبت ادامه معرفت و ایجاد عشقی است در دل . عشق به تمام زیبایی ها و خوبی ها . عشقی همراه با معرفت که حرکت را به دنبال دارد نه خمودی و سستی را .او ما را دوست دارد ولی محبتش غریزی و محدود نیست محبتش آگاهانه و ربوبی است . همچنانکه امام صادق می فرمایند که بخدا سوگند من نسبت به شما از خود شما مهربان ترم . بیایید ما نیز او را دوست بداریم و مهربانی او را باور کنیم تا داعی   برای حرکت دیگران باشیم . گام سوم ولایت است. پذیرش سرپرستی و حاکمیت او بر نحوه فکر ‍، اندیشه ‍، عمل و احساس تمام افراد جامعه ، پذیرشی که بوی مخالفت نداشته باشد تا در آن لحظه های غرق شدن در گرداب هوای نفس به گمراهی نرویم و همانند طلحه ها و زبیر ها در تاریخ بدنام نمانیم .
معرفت ، محبت و ولایت امام زمینه ساز عهد است . آیا ما این عهد را داشته ایم که امروز می خواهیم تجدیدش کنیم ؟
و گام آخر اطاعت است یعنی تجلی عشق او بر دل که محبوب را با تمامی وجود اطاعت کنیم. عاشق جز دوست داشتن محبوبش هیچ چیز دیگر نمی خواهد و محبوب ما از ما عمل صالح می خواهد « به خدا قسم تنها با عمل است که میتوان به ولایت ما رسید » بیایید این سخن امام محمد باقر را هیچ زمان فراموش نکنیم تا در تاریخ به فراموشی سپرده نشویم .
به امید خاموشی شمع انتظار و روشنایی ظهورش .

پیامبر اسلام میفرمایند : « افضل جهاد امتی انتظار الفرج » . بحار ج 77 ص 43
با فضیلت ترین جهاد امت من انتظار فرج است .

                 به نام رب مهدی لب گشایم            سرود غربتش را می سرایم

آقای من

مولای غریب من

ای مسافر بیابان های تنهایی ، می خواهم غربتت را حکایت کنم .

از کجا آغاز کنم ؟ از خود بگویم یا از دیگران ؟ از نسل های گذشته یا از نسل امروز ؟ از دوستان شکوه کنم یا از دشمنان ؟ از عوام گلایه کنم یا از خواص ؟ از آنها که چنان برق شمشیرت را به رخ می کشند که حتی دوستانت را از ظهورت می ترسانند؟ از آنها که تو را دست نیافتنی جلوه میدهند ؟ از آنها که غیبتت را به منزله نبودنت تلقی می کنند ؟
دوران غیبت دوران صبر و انتظار امام است . دورانی است که خار در چشم و استخوان در گلو ، مامور به سکوت و خانه نشینی ست . زیرا حکومتی که حق امام است در اکثر نقاط جهان در چنگ دشمنان اهل بیت است . حتی عتبات عالیات و سامرا که محل تولد و زندگی و خانه    ملکی امام است در اشغال غاصبان است.

اگر امام حسین علیه السلام در صحرای کربلا تنها ماند جای بسی تاسف است که امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف نیز در صحراها تنهاست . هر لحظه ندای هل من ناصر مهدی موعود در عالم طنین افکن است ولی کسی توجهی به آن ندارد زیرا روح انسانها به صفات   رذیله آلوده است ، مشخص است که اتصال دل به قطب عالم امکان ، امکان پذیر نیست زیرا    هرگز خوبی و بدی با هم جمع نمی شوند . لکه های سیاه دل چگونه اتصال به روشنایی پیدا  کند زمانی که در تنگناهای تاریکی دل اسیر هواهای نفسانی است . بر همه افراد خصوصا شیعیان آن حضرت لازم است که با تزکیه نفس بدی ها را پاک کنند تا نور راه ورود یابد .همه روز بخصوص در اعیاد بزرگ اسلامی بر گمگشته جامعه بشریت باید گریست . همانگونه که بر سیدالشهدا میگریم بلکه باید دهها برابر افزون بر آن گریست .

گریه ای همراه با معرفت و حرکت
گریه ای همراه با اعتراض بر هواهای نفسانی و دست برداشتن از خواسته های دل .

حسین بن علی امام کسانی بود که او را به « العجل » خواندند اما در آخر او را تنها گذاردند و غریبانه به شهادت رساندند .
عـاشـورا پایان نیافته و یک بار دیگر ، با همان آرمان و اهداف ، توسط فرزندش در تمام وسعت زمین ، تکرار خواهد شد . انسانهای آزاده ، از به خون نشستن سفینه حسینی مایوس نمی شوند چرا که مکتب حسینی در نهضت مهدوی تبلور خواهد یافت .
امام زمان تکمیل کننده سفر امام حسین است . سفری که مقصدش کوفه بود اما پا درسرزمین کرب و بلا گذاشت . مهدی فاطمه این سفر را پایان خواهد داد تا پیروزمندانه قدم در سرزمین   کوفه گذارد .

                                          غربت صاحب الزمان افسانه نیست .
                                       -------------------------------------------

در خصوص دعوت یکی از دوستان درمورد یادآوری احادیث پیامبر صل الله علیه و آله و سلم سعی میکنم همراه هر یک از مطالبم سخنی نیز از رحمةللعالمین بیان کنم.
« طوبی لمن لقبه و طوبی لمن احبه و طوبی لمن قال به » کمال الدین ، ج 1 ، ص 268
خوشا بحال کسی که او (مهدی عج ) را ملاقات نماید ، خوشا به حال کسی که او را دوست بدارد و خوشا به حال کسی که به او معتقد باشد
Happy is he who meets him. happy is he who loves him . and happy is he who believes in him