ببین رد پای کدام تمنا این همه خیابانهای منتهی به یک مقصد را به تکرار می رود و می آید و باز سماجت اشتیاق، دست از سرش بر نمی دارد.
تو امام تمام این آهوهای رمیده ای که هر روز دستشان را به ضریح طلایی ات گره می زنند . گاهی فکر می کنم حوصله می خواهد خواندن سطر کتاب گریه ها و اجابت این همه نیاز اما تو ، امام دلتنگیها و ناامیدیهایی که برای شفا و شفاعت ،پی بهانه نمی گردی. تنها اشاره ای کافی است تا ما را که گاهی پی غرور می رویم ، زیر سایه ات پناه شوی.
باران بیاید یا نیاید ، تو چتر تمام دلهای بی قراری ، مدارا میکنی با ما . شکوه شانه هایت را از گریه های ما دریغ نکن  .
 
زائر بارانی ام آقا به دادم می رسی ؟                                                                           
بی پناهم ، خسته ام ، تنها به دادم می رسی ؟
گرچه آهو نیستم اما پر از دلتنگی ام
ضامن چشمان آهو ها به دادم میرسی ؟   
من دخیل التماسم را به چشمت بسته ام
هشتمین دردانه زهرا به دادم میرسی ؟