خوشا آن روزی که مــولا بازگردد            انـــا المهدی طنین انداز گردد 
              بیا غیر از تو ما منجی نداریـــــم             اگر آیی دگـــر رنجی نداریـــم 
              پس از حیدر عدالت رخت بربست           بیا برگیر تیغش در کف دست

می خواهم علی را وصف کنم اما عاجزم از توصیف مقام علی ، می خواهم از شجاعتش بگویم اما در جایی که شجاعت ، از شجاعت علی معنی می یابد دیگر چه بگویم . می خواهم از حلم علی بگویم ، اما واژه حلم در برابر علی احساس حقارت می کند . از مهربانی علی بگویم ولی علی خود خالق مهربانی است . از مقام علی بگویم ولی آن هم لایوصف و لایدرک است . پس دیگر چه بگویم ؟؟؟

 در وصف علی باید گفت علی ، علی است و بس . چرا که هیچ واژه ای نمی تواند علی را به ما بشناساند جز نامی که حضرت حق بر وی برگزیده است .
 در قسمتهای مختلف زیارت جامعه کبیره می خوانیم آغاز هستی به اراده خدا و به واسطه شما صورت گرفته است . و به واسطه شما این جهان به پایان خواهد رسید و به واسطه شما باران رحمت الهی نازل می شود . و به واسطه شما غم ها و نگرانی ها از بین می رود و جهان به نور شما منور و روشن شده است .

اگـر بخواهیم آن قسمت از جوهـر ملکوتی شخصیت امیرالمومنین علیه السلام را ارائـه بدهیم ؛ دو صفـت « بصیرت» و «صبر » از اوایل نوجوانی تا هنگام شهادت از خصوصیات بارز آن حضرت بود ...
ازهمان وقتی که پرچم اسلام به دست پیامبر افراشته شد و کلمه « لا اله الا الله » بر زبان آن بزرگوار جاری شد و حرکت نبوت و رسالت آغاز گردید ، این واقعیت بزرگ و درخشان را علی بن ابی طالب تشخیص داد؛ هم پای این تشخیص ایستاد و هم با مشکلات آن ساخت ... .
تنها کسی که قدم به قدم از پی رسول خدا راه پیمود علی بود، او رشته محکم خدا و راه مستقیم حق برای امت است وهیچ کس در ایمان از او سبقت نگرفته است ....
بله عصمت امیرالمومنین قابل تقلید و مقایسه با هیچ کس نیست اما این دو خصوصیت در امیرالمومنین قابل  پیروی است ...