به نام رب مهدی لب گشایم            سرود غربتش را می سرایم

آقای من

مولای غریب من

ای مسافر بیابان های تنهایی ، می خواهم غربتت را حکایت کنم .

از کجا آغاز کنم ؟ از خود بگویم یا از دیگران ؟ از نسل های گذشته یا از نسل امروز ؟ از دوستان شکوه کنم یا از دشمنان ؟ از عوام گلایه کنم یا از خواص ؟ از آنها که چنان برق شمشیرت را به رخ می کشند که حتی دوستانت را از ظهورت می ترسانند؟ از آنها که تو را دست نیافتنی جلوه میدهند ؟ از آنها که غیبتت را به منزله نبودنت تلقی می کنند ؟
دوران غیبت دوران صبر و انتظار امام است . دورانی است که خار در چشم و استخوان در گلو ، مامور به سکوت و خانه نشینی ست . زیرا حکومتی که حق امام است در اکثر نقاط جهان در چنگ دشمنان اهل بیت است . حتی عتبات عالیات و سامرا که محل تولد و زندگی و خانه    ملکی امام است در اشغال غاصبان است.

اگر امام حسین علیه السلام در صحرای کربلا تنها ماند جای بسی تاسف است که امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف نیز در صحراها تنهاست . هر لحظه ندای هل من ناصر مهدی موعود در عالم طنین افکن است ولی کسی توجهی به آن ندارد زیرا روح انسانها به صفات   رذیله آلوده است ، مشخص است که اتصال دل به قطب عالم امکان ، امکان پذیر نیست زیرا    هرگز خوبی و بدی با هم جمع نمی شوند . لکه های سیاه دل چگونه اتصال به روشنایی پیدا  کند زمانی که در تنگناهای تاریکی دل اسیر هواهای نفسانی است . بر همه افراد خصوصا شیعیان آن حضرت لازم است که با تزکیه نفس بدی ها را پاک کنند تا نور راه ورود یابد .همه روز بخصوص در اعیاد بزرگ اسلامی بر گمگشته جامعه بشریت باید گریست . همانگونه که بر سیدالشهدا میگریم بلکه باید دهها برابر افزون بر آن گریست .

گریه ای همراه با معرفت و حرکت
گریه ای همراه با اعتراض بر هواهای نفسانی و دست برداشتن از خواسته های دل .

حسین بن علی امام کسانی بود که او را به « العجل » خواندند اما در آخر او را تنها گذاردند و غریبانه به شهادت رساندند .
عـاشـورا پایان نیافته و یک بار دیگر ، با همان آرمان و اهداف ، توسط فرزندش در تمام وسعت زمین ، تکرار خواهد شد . انسانهای آزاده ، از به خون نشستن سفینه حسینی مایوس نمی شوند چرا که مکتب حسینی در نهضت مهدوی تبلور خواهد یافت .
امام زمان تکمیل کننده سفر امام حسین است . سفری که مقصدش کوفه بود اما پا درسرزمین کرب و بلا گذاشت . مهدی فاطمه این سفر را پایان خواهد داد تا پیروزمندانه قدم در سرزمین   کوفه گذارد .

                                          غربت صاحب الزمان افسانه نیست .
                                       -------------------------------------------

در خصوص دعوت یکی از دوستان درمورد یادآوری احادیث پیامبر صل الله علیه و آله و سلم سعی میکنم همراه هر یک از مطالبم سخنی نیز از رحمةللعالمین بیان کنم.
« طوبی لمن لقبه و طوبی لمن احبه و طوبی لمن قال به » کمال الدین ، ج 1 ، ص 268
خوشا بحال کسی که او (مهدی عج ) را ملاقات نماید ، خوشا به حال کسی که او را دوست بدارد و خوشا به حال کسی که به او معتقد باشد
Happy is he who meets him. happy is he who loves him . and happy is he who believes in him